Trwa batalia rodziców o prawo do pracy. Chcą móc pogodzić pracę z opieką nad osobą z niepełnosprawnością. I oczywiście dorobić do głodowych 2458 zł świadczenia pielęgnacyjnego. Świadczenie pielęgnacyjne to ekwiwalent za rezygnację z własnych zarobków – pomoc ze strony władz publicznych. Pomoc czy jałmużna? Kwota 2458 zł pewnością nie wystarcza na zaspokojenie nawet podstawowych potrzeb. Żądania opiekunów są więc jak najbardziej słuszne. Szczęście w nieszczęściu: świadczenie pielęgnacyjne otrzymywane przez opiekuna pacjenta poszkodowanego przez błąd medyczny nie pomniejsza renty, jaką ma wypłacić podmiot leczniczy winny tego błędu.
To sedno niedawnego wyroku Sądu Najwyższego. Dotyczył co prawda dziewczynki poszkodowanej w wypadku drogowym, ale konkluzje zawarte w uzasadnieniu mają uniwersalny charakter.
Świadczenie pielęgnacyjne okiem SN
SN (sygn. akt II CSKP 660/22) stwierdził niedawno:
„Renta, aby była „odpowiednia”, musi uwzględniać różne okoliczności składające się na sytuację poszkodowanego. Do okoliczności tych zaliczyć można m.in. sprawowanie opieki nad poszkodowanym przez członków rodziny, realizujących tym samym obowiązki wynikające z prawa rodzinnego (…).
Nie bez znaczenia jest również korzystanie przez rodzinę skarżącej z różnych form wsparcia socjalnego, w tym w związku z rezygnacją z pracy zarobkowej w celu opieki nad skarżącą.
Kwoty wspomnianego wsparcia nie pomniejszają bezpośrednio renty należnej powódce, a w szczególności nie uzasadniają odjęcia ich równowartości od wysokości renty hipotetycznie należnej.”
Renta za błąd medyczny
Przypomnę, że pacjent poszkodowany przez błąd medyczny ma prawo do renty w sytuacji, gdy:
- całkowicie lub częściowo utracił zdolność do pracy zarobkowej
lub
- zwiększyły się jego potrzeby
lub
- zmniejszyły się jego widoki powodzenia na przyszłość.
Koszty opieki, świadczenie pielęgnacyjne – co udowodniać w procesie
Konieczność zapewnienie i sfinansowania opieki to tylko kropla w morzu potrzeb poszkodowanego pacjenta. Ubiegając się o rentę w procesie o odszkodowanie za błąd medyczny musimy udowodnić nie tylko to, ile więcej wydaje się na co dzień w związku z sytuacją zdrowotną pacjenta. Wykazujemy też na przykład, ile zarobiłby, gdyby mógł pracować zawodowo. Liczy się też koszt tych potrzeb, których się nie zaspokaja z uwagi na brak środków. Chodzi tu najczęściej o pełnowymiarową rehabilitację, niedostępną „na NFZ”.
Świadczenie pielęgnacyjne
Osią niezgody często jest okoliczność, czy opieka sprawowana przez członków rodziny ma być „bezpłatna”. Tak chcieliby ubezpieczyciele szpitali. Na szczęście nie mają racji. Za tę pracę – często ponad siły – należy się wynagrodzenie. Wynagrodzenie to, według orzecznictwa, powinno odpowiadać realnym stawkom rynkowym za tego typu usługi opiekuńcze. Niestety z praktyką ubezpieczycieli i nieuzasadnionymi odmowami uznania takich roszczeń wciąż trzeba walczyć w procesach sądowych.
Świadczenie pielęgnacyjne
Kto ma prawo do świadczenia pielęgnacyjnego?
Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje:
- • matce albo ojcu,
- • opiekunowi faktycznemu dziecka,
- • osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną (dziadkowie, rodzeństwo)
- • innym osobom, na których zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny (wstępni, zstępni, rodzeństwo), z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności,
jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności z określonymi wskazaniami.
Czy bliskim należy się wynagrodzenie za opiekę?
I w tym aspekcie powołany wyżej wyrok SN przypomina o prawach poszkodowanych pacjentów i ich rodzin, którzy często nie są w stanie udowodnić kosztów jakie ponoszą, „co do złotówki”. Przypominać trzeba, bo mimo, że już kilka lat temu w uchwale składu 7 sędziów (III CZP 31/19) SN stwierdził, że:
„Poszkodowany, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, może domagać się na podstawie art. 444 § 1 k.c. odszkodowania z tytułu kosztów opieki sprawowanej nad nim nieodpłatnie przez osoby bliskie.”
to, jak wspomniałam, ubezpieczyciele z uporem godnym lepszej sprawy albo w ogóle nie „wyceniają” kosztów opieki sprawowanej przez osobę bliską, albo przyjmują absurdalne stawki, typu 7 zł.z a godzinę.
Świadczenie pielęgnacyjne, renta – artykuł w Rzeczpospolitej
Podsumowałam kwestie opieki osób bliskich w komentarzu do wyroku, o jaki poprosił mnie dziennik „Rzeczpospolita”:
„SN słusznie kładzie nacisk na konieczność złagodzenia trudności dowodowych, z jakimi w procesie zmaga się poszkodowany na zdrowiu. Sąd ma czuwać na „odpowiedniością” renty uzupełniającej nie będąc związanym koniecznością rachunkowego przyporządkowania poszczególnych składników rekompensaty do każdej z trzech przesłanek z art. 442 §2 k.c.
Trafnie także SN przypomniał, że wsparcie socjalne, jakie otrzymuje rodzina, nie pomniejsza bezpośrednio renty należnej poszkodowanemu. Potwierdza to linię orzeczniczą dotyczącą zasady compensatio lucri cum damno. Świadczenie rentowe obciąża sprawcę, a zasiłki jako świadczenia przyznane ze środków publicznych mają na celu wsparcie osób, które znalazły się w trudnej sytuacji lub które wypełniają inne bliżej określone w ustawie kryteria pomocy. Świadczenia te są wyrazem solidaryzmu społecznego i elementem wsparcia Państwa dla osób potrzebujących.”
Co robić? Krótki poradnik dla poszkodowanych przez błąd medyczny
Przy okazji zastanawiania się, co przysługuje pacjentowi poszkodowanemu przez błąd medyczny, jak kalkulować rentę i odszkodowanie, warto sięgnąć do krótkiego poradnika opublikowanego już kilka lat temu przez portal niepełnosprawni.pl. Znaleźć go można tutaj: „Płacz po narodzinach. Gdy lekarz popełnił błąd…”. Pomocne mogą być też informacje z mojego bloga: „Jak dostać odszkodowanie za błąd medyczny”
Kilka przydatnych tekstów o rencie znajdziesz też na moim drugim blogu, na przykład tutaj: „Rekordowa renta za błąd medyczny?”
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }