Dokumentacja psychologa… może nie istnieć. W gabinetach prywatnych nieposiadających kontraktu z NFZ psycholog może w ogóle nie prowadzić dokumentacji z terapii. Jeśli jednak ma zwyczaj dokumentować pracę z pacjentem, to najczęściej przybiera to formę roboczych notatek.
W sejmowej zamrażarce od października 2021 r. leży jednak projekt nowej ustawy o zawodzie psychologa. Według projektu psycholog będzie miał obowiązek prowadzenia indywidualnej dokumentacji psychologicznej w zakresie niezbędnym do udokumentowania wykonywanych działań psychologicznych. Psycholog będzie przechowywał taką dokumentację przez 10 lat od zakończenia działań.
Czy dokumentacja psychologiczną jest dokumentacją medyczną?
Psycholog nie jest lekarzem (w odróżnieniu od psychiatry), a dokumentacja psychologiczna co do zasady nie jest dokumentacją medyczną.
Obowiązująca Ustawa o zawodzie psychologa nie zawiera definicji pojęcia „dokumentacji psychologicznej”. Nie zmienia to jednak faktu, że i teraz, jeszcze przed wprowadzeniem w życie nowych przepisów, prowadzona przez psychologa dokumentacja w pewnych okolicznościach może być traktowana tak samo, jak dokumentacja medyczna.
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Zdrowia, w zakresie udostępniania dokumentacji psychologicznej w pewnych sytuacjach będzie się też stosowało do niej uregulowania dotyczące dokumentacji medycznej z ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta:
„Z uwagi na brak odrębnych przepisów dotyczących dokumentacji psychologa (zarówno w ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, jak i w ustawie o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów), zasadnym wydaje się przyjęcie, że w przypadku świadczeń zdrowotnych udzielanych w poradni albo w szpitalu, dokumentacja psychologa stanowi dokumentację medyczną. Mają do niej zatem zastosowanie przepisy ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz aktów wykonawczych (zapewnienie ochrony danych w niej zawartych, sposób prowadzenia, zasady udostępniania, okresy przechowywania).”
Czy psycholog ma obowiązek prowadzenia dokumentacji?
W prywatnym gabinecie psychoterapeutycznym psycholog (psychoterapeuta) nie ma obowiązku prowadzenia historii choroby pacjenta. Utrwaliła się natomiast praktyka, zgodnie z którą dokumentację psychologiczną dzieli się na poufną – notatki psychologa, protokoły badania, kwestionariusze, wytwory klienta oraz jawną – opinie psychologiczne, które udostępnia się klientowi.
Pacjent może natomiast poprosić swojego terapeutę o wystawienie opinii z terapii, a więc wnioski z przebiegu terapii. Pacjenci uzyskuję też zaświadczenia o poddawaniu się terapii – potwierdzające odbywanie psychoterapii w danym okresie. Szczegółowy zakres informacji podanych przez terapeutę w takim zaświadczeniu zależy od uzgodnienia z pacjentem.
Czy psycholog ma obowiązek zachować tajemnicę zawodową?
Psycholog ma obowiązek zachowania w tajemnicy informacje związane z klientem, uzyskane w związku z wykonywaniem zawodu.
Oznacza to, że tajemnicą objęte są nie tylko wiadomości związane ze stanem zdrowia psychicznego klienta, lecz także wszelkie inne informacje dotyczące klienta uzyskane przez psychologa w związku z wykonywanym zawodem. Tajemnicą objęta jest nawet informacja o fakcie korzystania z usług psychologa.
Zwolnienie psychologa z tajemnicy zawodowej
Psycholog nie jest zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z sytuacją poważnego zagrożenia życie klienta lub innych osób, albo gdy stanowią tak przepisy innych ustaw.
Psychologa nie będzie obowiązywała tajemnica zawodowa także w przypadku zwolnienia go z obowiązku zachowania poufności przez sąd lub prokuratora (zgodnie z przepisami procedury karnej).
W procesie cywilnym na podstawie art. 262 § 2 kodeksu postępowania cywilnego psycholog może odmówić odpowiedzi na zadane pytanie, jeżeli zeznanie miałoby być połączone z pogwałceniem istotnej tajemnicy zawodowej.
Czy dokumentacja psychologiczna jest przydatna w procesie o błąd medyczny?
Tak, dokumentacja od psychologa jest przydatna. Wzmacnia tezy o wpływie błędu medycznego na stan psychiczny poszkodowanego pacjenta.
Koszty terapii są kolei elementem odszkodowania, a także renty z tytułu zwiększonych kosztów. Dobrze więc jest posiadać rachunki za terapię psychologiczną, albo przynajmniej pisemną informację o poniesionych wydatkach.
jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, przeczytaj artykuł: „Czy psycholog może pomóc?
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }